Ethiopia speaking

Soedan ligt alweer achter hen, want Julie & Bram zijn aangekomen in Ethiopië! Dinsdag kregen onze reizigers hun visum te pakken en maakten ze van het wachten gebruik om de (prachtige!) foto's en dagboekverhalen van Egypte op de site te zwieren. Daarnaast maakten ze tijd om een accu-probleem aan te pakken. De laatste dagen gaat het immers bergaf met de "leefbatterij" (naast een gewone accu zit er in de Defender een accu voor de frigo, verlichting, waterpomp,...). Het is voorlopig gissen naar de oorzaak hiervan.

Gisteren was een lange dag en reden Julie & Bram meer dan 500km (van Khartoum tot voorbij Gedaref, op zo'n 100km van de Ethiopische grens). Voor het eerst deze reis sliepen ze nadien in een bushcamp naast een baobab in het verdorde gras... het Afrikaanse wildlife kwam zo plots wel heel dicht bij - en de temperatuur (26 tot 39°C) deed al helemaal aan Tanzania denken.

Vandaag staken onze reizigers de grens met Ethiopië over, met een recordtijd van slechts 2u45 voor alle paperassen. Via een prachtige gravel reden ze nadien nog tot aan Lake Tana. Morgen bezoeken ze Gonder, nadien trekken ze noordwaarts naar de Semien Mountains. Op de Ethiopische hoogvlakte zal het allicht een pak frisser zijn dan wat het Afrikaanse continent tot nu toe bood.

Reacties

Helabakes dromenvangers, Al 3 maanden (jazeker, al 1/4° voorbij) druk bezig geweest met jullie dromen na te jagen, ze te vangen en als strip-verhaal (tekst+foto's) te bloggen; zeer goed bezig dus... (iemand moet toch jagen om de anderen proteïnerijk te voeden, nietwaar?) En weer was het vertrek hectisch en in uitgesteld relais, een afrikaanse start. Deze keer geen 'Servisch ontbijt', geen wake-up door mannen met kalashnikovs, geen Havanna-sigaar bij bliksem-inslag (in Kumburgaz), geen stuk gestolen tarmac in de winkelkar, geen Syrische vrienden (Anas + Ahmed) om er te slapen als een zoetekoeksdozeke, geen woestijvis met Che en Alberto, zelfs geen knuffelbeer of woestijnvos..., maar wel 'Desert-brede' déja-vus met flash-backs naar Mohammed Darwish- & Anita Dahabiaanse grenzeloze gastvrijheid, kafkaiaanse grensformaliteiten en 'wachten op Godot' bij amb(etan)tenaren, post-revolutionaire im- pressies, opnieuw het sobere 'My Fair Hotel' in Zamalek met basic ontbijt, and more ancient than the Pyramids and more sublime than any temple: the Black and White Desert, Bawiti and Farafra, af en toe zwetend zwoegen om landrover-met-buik-in-'t zand terug los te krijgen, de 24 uren cruise op de aftandse en overbemande 'Ark van Noah'... En weer het einde van de wereld bereiken en eindigen op één van de meest tot de verbeelding sprekende plaatsen met sterrenhemels om stijl van achterover te slagen. Zoekend naar woorden, blijven prevelen hoe onredelijk mooi het er is en verblind worden door de adembene- mende poëzie van de leegte; in een straal van 'k weet-nie-hoeveel kilometer weten dat er niks, volstrekt niks is; ervaren dat de wereld van jullie is, alleen van jullie! En verder proeven maar van dit medicijn tegen de verkilling en verzuring - op naar warme winterlanden en "winter-banden"; want daar kunnen we allen veilig verder mee. Alle succes toegewenst! P.S.: - wondermooie droomfoto's + 1 vraagje nog: "nog steeds geen ruzie met mekaar gehad, zekers? - Houden zo!
Prachtige foto's !!

Reactie toevoegen